Οι ιπποδρομίες σε παραλία (beach racing/μπιτς ρέϊσινγκ) δεν είναι κάτι το πολύ διαδεδομένο ακόμη. Στην Ευρώπη διεξάγονται “γνωστές” ιπποδρομιακές συγκεντρώσεις σε 7 μόλις παραλίες αλλά είναι περισσότερο “πανηγυρικού” χαρακτήρα, δηλαδή 1-2 φορές το χρόνο, δίχως “κεντρική” Οργάνωση και Πρόγραμμα-και το κυριότερο είναι πως η κάθε μια από αυτές τις επτά παραλίες λειτουργεί “απομονωμένα” από τις άλλες έξι, δίχως καν να γνωρίζουν η μία την ύπαρξη της άλλης. Πιο γνωστή από όλες-καθότι και πιο προβεβλημένη- είναι η Ιρλανδική παραλία του Λέϊτάουν, 47χλμ βόρεια του Δουβλίνου, εκεί όπου και φέτος θα διεξαχθεί το φεστιβάλ μπιτς ρέϊσινγκ στις 5 Σεπτεμβρίου. Από κει και πέρα, τρεις παραλίες στην Ισπανία-με το Σανλούκαρ στον Νότο να είναι το πιο γνωστό-και τα “γειτονικά” Λαρέντο και Λορέντο στην χώρα των Βάσκων, στην Γαλλία δύο παραλίες στη Βρετάνη-το Πλουσκά και το Λε Γκρεβ, και μία παραλία στην Γερμανία-το Κουξχάφεν, βόρεια της Βρέμης. “Διάσημο” είναι και το Μακάϋ στην βόρεια Αυστραλία (ΦΩΤΟ ΑΝΩ), αλλά αυτό είναι κάτι πολύ μακρινό σαν τοποθεσία για να το συζητήσουν οι φορείς των “ιπποδρομίων” αυτών, οι οποίοι μαζί με εκπροσώπους των τοπικών Αυτοδιοικήσεων και παρουσία μελών της Ευρωπαϊκής και Μεσογειακής Ομοσπονδίας Ιπποδρομιών (European and Mediterranean Horseracing Federation (EMHF)-παρευρέθησαν την Δευτέρα 31/7 στην Βρετάνη της Γαλλίας, στις εργασίες του 1ου Συνεδρίου του Ευρωπαϊκoύ Συνδέσμου Μπιτς Ρέϊσινγκ (European Beach Racing Association).
Λέγεται πως, το 1ο μπιτς-ρέϊσινγκ διοργανώθηκε το 1845 (!) από χωρικούς και έμπορους στο Σανλούκαρ Ντε Μπαραμέδα, νότια της Σεβίλλης. Περίμεναν τα καΐκια να ξεφορτώσουν την ψαριά, και μην έχοντας τι να κάνουν μέχρι να έρθουν τα καΐκια έβαλαν τα άλογα που θα κουβαλούσαν τα κάρα με τα ψάρια να κάνουν “κόντρα” εκεί που “σκάει” το κύμα. 172 χρόνια μετά, οι ιπποδρομίες του Σανλούκαρ μαζεύουν περίπου 35.000 θεατές όταν διεξάγονται!
“Κανονικά, οι ιπποδρομίες είναι το τελευταίο πράγμα που θα έβλεπα στον κόσμο αλλά αυτό εδώ έχει πολύ πλάκα!” δήλωνε μια 35χρονη δασκάλα η Μαρία Ντελ Κάρμεν Γκονσάλεθ στην ανταποκρίτρια των N.Y.Times που της έπαιρνε συνέντευξη καθώς έβλεπαν κούρσα στην παραλία Σανλούκαρ πριν 2 χρόνια…καθώς ολοκλήρωνε τη δήλωσή της, ο συντροφός της της είπε πως το άλογο που είχαν ποντάρει κέρδισε, οπότε η κοπέλα άρχισε να ουρλιάζει χαρούμενη κι άφησε τη δημοσιογράφο να ψάχνει να βρει τι συνέβη! Είναι δηλαδή, πολύς κόσμος που υπό “Κ.Σ” ούτε καν θα σκεφτόταν να δει ιπποδρομίες-πόσο μάλλον και να ποντάρει- αλλά το θέαμα των αλόγων που κοντράρονται δίπλα στο κύμα ενώ εσύ τα βλέπεις με το μαγιώ από την ξαπλώστρα είναι ικανό να συγκινήσει αρκετούς “μη μυημένους”.
Οι ιπποδρομίες σε αυτά τα μέρη μπορούν να συγκεντρώσουν (έχει συμβεί) μέχρι και 167 άλογα (αναλόγως τι προεργασία έχει γίνει και τι χώροι έχουν διαμορφωθεί για το μπόξινγκ τους), τα οποία όπως λέει ο Γάλλος προπονητής δρομώνων ίππων Xavier Thomas Demaulte “δεν είναι απαραίτητο να είναι τα σούπερ-αγωνιστικά, όσο το να διαχειρίζονται με ικανότητα την μορφή της άμμου και κυρίως το κοινό, το οποίο γελάει και φωνάζει σε πολύ κοντινή απόσταση από τα άλογα με αποτέλεσμα αυτά να αγχώνονται κάποιες φορές”. Ίσα-ίσα δηλαδή που τα γηραιά άλογα, αυτά που κάποτε έτρεχαν σε κούρσες στην πρωτεύουσα, είναι οι ιδανικές περιπτώσεις συμμετεχόντων γιατί έχουν την εμπειρία και την ηρεμία να διαχειριστούν την πολυκοσμία και τον θόρυβο μιας παραλίας.
Η άμπωτη και ο ήλιος καθορίζουν τέτοιες Συγκεντρώσεις: πρέπει να “μπει” η θάλασσα μέσα-και ταυτόχρονα να έχει και ηλιοφάνεια για να σκληρύνει η άμμος τόσο, ώστε να μπορέσει να γκαλοπάρει το άλογο ικανοποιητικά επάνω της. Συνήθως 6 το απόγευμα ξεκινούν τέτοιες κούρσες και οι συγκεντρώσεις διαρκούν 3 περίπου ώρες, ενώ παράλληλα διοργανώνονται και επιδείξεις μόδας ή άλλα event ικανά να προσελκύσουν κι άλλο κόσμο-που θα αποφέρει κι άλλα έσοδα στις τοπικές κοινωνίες και αυτοδιοικήσεις. Γιατί δεν είναι μόνο το εισιτήριο ή το στοίχημα που αποφέρουν κέρδη. Είναι και οι σπόνσορες που εμπλέκονται (και μάλιστα με επίσημα στοιχεία αυτοί αποφέρουν το μεγαλύτερο άμεσο κέρδος) και κυρίως είναι η “έμμεση” αγορά, καθώς η εμπορική ζωή “φουντώνει” στα μέρη αυτά κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων με την προσέλευση των τουριστών.
Στην Ελλάδα έχουμε παραλίες…
