Κυάλια, μπιθές και Ροζάριο

Κοινοποίηση:

Όλη τη βδομάδα είχα άλλες σκοτούρες και δεν έδινα σημασία στο μπανιστήρι της βεράντας. Το αφεντικό εξάλλου με έχει “με 2 κίτρινες” για τις άσχετες υποδείξεις μου στον Πίνακα Ippobet και αν δεν ήταν φίλος μου θα με είχε σουτάρει ήδη με βολ-πλανέ, σαν εκείνο το τεμάχιο που είχε καρφώσει ο Ζιντάν στην Λεβερκούζεν στον τελικό του τσου-λί το 2002. Πρέπει να προσέχω τι γράφω και τι προτείνω, και αυτό με απασχολεί, οπότε δεν έχω πολλά κέφια για βεράντα τα τελευταία βράδια. Κι εντάξει, να σου πω-δεν είμαστε και τίποτα λιγούρια να βγαίνουμε κάθε βράδυ με αυτοσκοπό το μπανιστηράκι, απλώς λίγο ματάκι είναι ανάμεσα στα χόμπυ μας-τι να κάνουμε? “Είμαι μακαρονάς” σου λέει ο άλλος, “τι να κάνουμε?” …έτσι και γω, “γουστάρω λίγο ματάκι, τι να κάνουμε?”  δηλαδή ειλικρινά-τι να κάνω? αφού εσύ γδύνεσαι, εγώ φταίω που το κάνεις μπροστά μου? Να κάνω τι? Να βάζω μανδύα στα μάτια για να μη βλέπω?… απλώς κοιτώ. Αθώα. Δεν είμαι δα κανάς ψυχάκιας, καμιά σχέση δηλαδή με περούκες, τηλεσκόπια-τριπόδια και κάλυψη-απόκρυψη και δώστου παρατήρηση α λα ντετέκτιβ…κι όχι  τίποτ’ άλλο, μπορεί να γίνεις και βούκινο κιόλας με τέτοια καραγκιοζιλίκια..

Τέλος πάντων, αν ακολουθείς την στήλη-έχει καλώς-αν όχι, κάτσε διάβασε προηγούμενα επεισόδια περί μπανιστηριού στη γειτονιά. Η δικιά μου που λες, το “μουγκρί” ,  έχει 13-14 μέρες που όχι πατζούρια δεν άνοιξε, σαν “Κωσταλέξι” θυμίζει περισσότερο πια το διαμέρισμά της. “Ορατότης Μηδέν” με τον Νίκο Κούρκουλο είμαι εδώ και 2 βδομάδες. Ξέρεις ποιό έργο είναι αυτό έ? Αυτό που του λέει ο Καλογήρου του Κούρκουλου “είναι πολλά τα λεφτά, ‘Ρη” (“Άρη” εννοεί, αλλά με την προφορά του Καλογήρου ακούγεται σαν “‘Ρη” ). Έλα μου όμως, που προχθές οι κουρτίνες είναι μεν κλειστές αλλά στα 3/4, όχι στο φουλ δηλαδή. Τσουπ-μη στα πολυλογάω, νατο πάλι το μαύρο εσώρουχο με τις ροζ δαντέλες! Ανασκουμπώθηκα στο κάθισμά μου. Βέβαια, το χω ξαναδεί αυτό το “έργο” και ήμουν πολύ πιο ψύχραιμος. Και δώστου κάτι συμμαζέματα, έπαιρνε μια σακκούλα-την πήγαινε στο δίπλα δωμάτιο, ένα ρούχο να μαζέψει και ξανά πίσω στο άλλο δωμάτιο -πάντα με το εσώρουχό της-πρέπει να έκανε 1 χιλιόμετρο στο πέρα-δώθε…εγώ κυριλέ, ψύχραιμος, αναψυκτικούλι, τσιγαρούμπα και χαλαρά. “Κάγκελο κι υπομονή” , που λέει και μια ψυχή στο Μαρκόπουλο. Ο τζόγος και το μπανιστήρι θέλουν υπομονή, να το θυμάσαι αυτό. 

Σε μια φάση όμως, πάει όλη η χαλαρότητα στο κενό: Κοντοστέκεται αυτή λίγο στο γραφείο της, και… βγάζει το εσώρουχο! Το κάτω πρώτα, και μετά και το πάνω. Και εκεί είναι που κάνω ένα από τα μεγαλύτερα λάθη: Πετάγομαι σα να μαι κανα λιγουριό, και πάω να πάρω τα κυάλια ιπποδρομιών που έχω, να δω όσο πιο καλά μπορώ-καθώς το χάσμα της κουρτίνας είναι μεν αρκετό να βγάζεις άκρη αλλά οπωσδήποτε στενό για να απολαύσεις το σκηνικό όπως αρμόζει σε έναν μπανιστηρτζή. Και στο κάτω-κάτω, τι διάολο τα έχουμε τα κυάλια, μόνο για κούρσες? Μπανιστήρι δίχως κυάλια είναι σαν φακές χωρίς φέτα, ρε φίλε. Το λάθος είναι ότι -μη διατηρώντας πολλές ελπίδες-σου πα-ήμουν πολύ χαλαρός και  δεν τα είχα τα κυάλια σε “θέση μάχης” .

έντυπο χειρονακτικής εργασίας
έντυπο χειρονακτικής εργασίας

Τρέχω προς το σαλόνι λοιπόν πιάνω τα κυάλια και κεντράρω απέναντι. Τίποτα. Πάνω-κάτω-δεξιά-αριστερά…μαύρο, γιοκ……. “ΒΓΑΛΕ ΤΑ ΚΑΠΑΚΙΑ ΒΡΕ ΒΒΒΒΒΛΑΚΑ” σκέφτομαι (φωναχτά) απότομα! Ζωντόβολο ρε, είχα ξεχάσει να βγάλω τα καπάκια από τους φακούς! Μέχρι να βγάλω τα κάλυπτρα, να κεντράρω το χέρι, το δε χέρι έτρεμε και έβλεπα μία τον ουρανό, μία το δρόμο, άλλα ντ’ άλλων. Πάρκινσον. Έχεις δει κάτι πλάνα από κάτι αγγλικές κούρσες που τη φυσάει την κάμερα ο αγέρας και πάει πάνω-κάτω η κάμερα και ζαλίζεσαι και έχεις ναυτία πριν τα μισά της κούρσας? Κάπως έτσι. Μέχρι να κεντράρω και να κρατήσω σταθερό το κωλόχερό μου, πάει το κορμάκι πατριώτη, το χάσαμε. Ξέρω τώρα ‘γω τι σκέφτεσαι: Που σου λέω πως έτρεμε το χέρι μου θα φαντάζεσαι πως είναι από το πολύ “άρμεγμα” . Πως είμαι Μαλέκος. Κάνεις λάθος. Καταρχάς δεν πολυαρμέγω, και κατά δεύτερο λόγο -να ξέρεις, για να μη σε λένε άσχετο-το “άρμεγμα” το σταθεροποιεί το χέρι, φιλαράκο, το κάνει να μην τρέμει. Οι παλιοί οι κυνηγοί πάντα τράβαγαν ένα “άρμεγμα” πριν πάνε για κυνήγι, για να χουν σταθερό χέρι στο βόλι. Παίρνεις λοιπόν 1 ώρα πριν βγεις για βόλι ένα έντυπο “χειρονακτικής εργασίας” (δεν είναι απαραίτητο πάντως-μπορείς να κάνεις την εργασία καλίμπρας και χωρίς βοήθεια εντύπων) και εξασκείς το χέρι που κρατά την κάννη, όχι το χέρι που κρατά τη σκανδάλη. Και δε χάνεις τα γράδα ποτές. Αλφάδι το χέρι μετά. Έμαθες και το μυστικό για καλό κυνήγι λοιπόν, σήμερα. Τέλος πάντων, το ‘χασα που λες το καλό κομμάτι του έργου, αλλά πάμε γι’ άλλα, δεν με πείραξε και τόσο…

…Όπως επίσης δεν με πείραξε και τόσο που αυτός ο Σάκης ο Ταλιμπανίδης (έτσι τον λέω από παλιά-κατά λάθος το είχα ακούσει έτσι το επίθετο-κι έτσι μου έμεινε) που παρουσίασε το Σαρβάϊβορ τους λέει μια μέρα-πρόσφατα-σε ένα από τα τελευταία επεισόδια- “Κερδίσατε ένα εισιτήριο για την Κούβα, την πατρίδα του Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα” . Ο Σάκης είναι καλό παιδί και χαβαλές και τον πάω. Άσε που περιγράφει και ωραία τους αγώνες, αυτός είναι καλός για ιπποδρομίες, φίλε, να τον φέρουμε στο Μαρκόπουλο-ωραία ένταση φωνής, ανεβάζει όπου πρέπει, δεν κάνει λάθος στην περιγραφή, δύναμη. Θα μου πεις 2 παίκτες είναι όλοι κι όλοι σε κάθε αγώνισμα, πως να κάνει λάθος? Σωστό κι αυτό, αλλά ξεφύγαμε, αλλού είναι το θέμα: ο Ερνέστο Γκεβάρα Ντε Λα Σέρνα γεννήθηκε το 1928 στο Ροζάριο της Αργεντινής…όχι στην Κούβα . Οφσάϊντ ο Σάκης, αλλά όπως σου είπα, δεν πειράζει-και να σου πω και κάτι, βασικά έρχεται και κολλάει εδώ μια σούπερ-ιστορία για την Ροζάριο Σεντράλ, την αγαπημένη ομάδα του Τσε Γκεβάρα-που θα σου διηγηθώ τώρα και θα μείνεις άφωνος (όπως πάντα όταν διαβάζεις αυτή τη στήλη).

Το Ροζάριο είναι η 3η μεγαλύτερη πόλη της Αργεντινής. Άσχετο: Η Αργεντινή ονομάζεται έτσι από τη λέξη “Αργέντουμ” που σημαίνει “ασήμι” . Μιλάμε για τίγκα στο ασήμι όλη η περιοχή. Κοίτα τι μαθαίνεις στο Ippobet ρε μπαγάσα…Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας το χω κάνει εδώ σήμερα…Τόσο ασήμι έχει, που μπορείς με το ασήμι της Αργεντινής να τυλίξεις όλη τη Γη στο ασήμι και να την κάνεις ασημένια μπαλίτσα Χριστουγέννων. Τι είπες? “Τότε γιατί χρεωκοπούν και κάθε 2 χρόνια πάνε στις πλατείες και βαράνε τα άδεια κατσαρόλια με τις κουτάλες και είναι στο ΔΝΤ?” … Και τι άλλο λες? “Σου θυμίζει εμάς, που επίσης βρίθουμε από ορυκτά και μέταλλα ικανά να ξεχρεώσουμε 3 φορές αλλά είμαστε σε Μνημόνια?” Χμμμ… λες? Μάλλον σύμπτωση θα είναι!

Τέλος πάντων, το Ροζάριο που λες, έχει 2 μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες: την Ροζάριο Σεντράλ-που έπαιζε ο Έκι πριν έρθει στον Παναθηναϊκό και την Νιούελς Ολντ Μπόϊς-που έπαιζε ο Νάτσο πριν έρθει στην Α.Ε.Κ. Μιλάμε για έχθρα τώρα, μεταξύ τους. Οι ομάδες, εννοώ. Μίσος. Και εκεί δεν είναι φλώροι σαν και εμάς, να παίζουν λίγο στυλιαράκι σε μια αερογέφυρα στο Πανθεσσαλικό και να κατακραυγάζει όλη η Αμόλυντη Κοινωνία την ασύστολη Βία…εκεί το στυλιάρι πέφτει έξω από το κάθε Δημοτικό, στην κάθε γειτονιά-απλώς με άλλη ένταση και σοβαρότητα ανά γειτονιά (μπάριο). Αν κάνεις το λάθος και βρεθείς σε λάθος γειτονιά, εδώ στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη κάποια ανθρωπιά και σε αφήνουν να πας στο ΚΑΤ. Εκεί σε κόβουν νουά/τρανς και φεύγεις μείον ένα αυτί ή μείον ένα δάχτυλο στην καλύτερη. Αυτά που γίνονται στο Αρζεντίνα, πολύ αμυδρά τα πλησιάζουν σε οξύτητα τα σκηνικά στους καταυλισμούς των Ρομά στο Μενίδι, αλλά και πάλι αμυδρά, να φανταστείς. Αν πάει Ρομά δικός μας στο Λα Μπόκα, το πιο επικίνδυνο από τα 48 “μπάριο” (γειτονιές) του Μπουένος Άϊρες-η φωλιά των οπαδών της περίφημης Μπόκα Τζούνιορς, μάλλον θα φωνάξει τη μαμά του στο 5λεπτο-άντε στο 10λεπτο, μετά θα ψάξει να βρει θάλασσα να δραπετεύσει κολυμπώντας πίσω για Μενίδι. Καλά, άσε εμάς τους “κοινούς θνητούς” …εμείς οι φλώροι ούτε να κατουρηθούμε δεν θα προλαβαίναμε. Γενικά στην Αργεντινή δεν σε παίρνει να κάνεις μαγκιές, ειδικά αν είσαι ξένος. Μόνος π.χ σε ταξί δεν μπαίνεις. Καλά, να σαι γκόμενα και να μπεις σε ταξί μόνη, δεν παίζει με την καμία, πάει να πει πως “ψάχνεσαι άγρια” …σε παίρνει κούρσα ο σερ ταρίφ, σε πάει σε ένα σκοτεινό μέρος και -συνήθως με παρέα- σου κάνουν τη μπίθα τρεις κι εξήντα, πριν το πάρεις χαμπέρι. Τι λες? Τι είναι η “μπίθα” ? Στα αρβανίτικα σημαίνει “πάτος” -και η φράση “σου κάνουν τη μπίθα 3+60” σημαίνει θα σου κάνουν “τον πάτο σουρωτήρι” -σε πιο ελληνική βερσιόν .Η λέξη “μπιντές” – αυτό το έπιπλο υγιεινής που υπάρχει δίπλα στη λεκάνη από που νομίζεις πως προέρχεται? Από το γαλλικό “bidet” θα μου πεις…σωστό εν μέρει…και οι Γάλλοι από που την πήραν τη λέξη νομίζεις? Ε? Δική τους νομίζεις πως είναι η ρίζα της λέξης? Γελιέσαι. Μπιντές=Μπιθές, ο νιπτήρας του κώλου μας. Στα αλβανικά “bythe”= ο πισινός. Ξεφύγαμε πάλι όμως. Οπότε συμβουλή: ποτέ μόνοι σας σε ταξί στην Αργεντινή-ειδικά αν είστε κοπέλες, και ποτέ μόνοι σε λάθος γειτονιά. Α ρε Ippobet, μέχρι και ταξιδιωτικές οδηγίες δίνεις σήμερα-ήδη διακρίνω απάνω σου αναγνώστη μου ένα φωτοστέφανο να σχηματίζεται…αυτό της γνώσης της σοφίας και της πνευματικής ανύψωσης ενός ατόμου που διαβάζει Ippobet.

Έλεγα όμως για την περιβόητη κόντρα Ροζάριο Σεντράλ-Νιούελς Όλντ Μπόϊς….

Αμάν, πέρασα τις 1000 λέξεις. Θα με δείρει το αφεντικό, μη πιέζω καταστάσεις γιατί είμαι και με 2 κίτρινες, το συνεχίζουμε την άλλη Κυριακή, πρόμις!

 

 

 

 

 

Κοινοποίηση:
Προτεινόμενα