Τώρα που σου γράφω είναι ξημέρωμα Κυριακής-γύρισα σπίτι, άνοιξα το ψυγείο και βρήκα σούσι! Βρακί δεν έχω να βάλω, και τρώω σούσι, μιλάμε αυτή η αδερφή μου είναι για πολύ μαστίγιο, Πωλ Χάναγκαν θέλει αυτή η κοπέλα, να την ξεκινήσει αριστερό καμουτσί και να μην σταματά! Τέλος πάντων, πάντως ωραίο είναι. Δεν είχα ξαναφάει. Σαν ντολμάς πολυτελείας μου μοιάζει, έχει μια γλυκόξινη χροιά-και δεν βρωμά ψαρίλα. Πολύ καλύτερο απ’ όσο φοβόμουν πως θα ήταν. Λοιπόν, πάμε στο θέμα μας για σήμερα: Θα βγουμε από τα μνημόνια? Θα λυθεί το Κυπριακό? Υπάρχουν εξωγήινοι? Πότε και πως θα πεθάνω? Θα ξεχρεώσω το στεγαστικό ποτέ? Αυτά είναι τα πιο δημοφιλή ερωτήματα συνήθως για έναν μέσο άνθρωπο.
Όχι για εμένα όμως. Για μένα κρίσιμα ερωτήματα είναι -καταρχάς- πως κατόρθωσε ο περίφημος “Μητσάρας” και έκανε το εξής: Δίνει ο Μπάγιεβιτς συνέντευξη από Φιλαδέλφεια και ο Μητσάρας είναι 1η μούρη στο Καβούρι, πίσω από Ντούσαν. Μετά από 10 λεπτά, δίνει συνέντευξη και ο Τάϊς Λίμπρεχτς -αν δεν απατώμαι- από το Καραϊσκάκη. Και είναι ο Μητσάρας ΚΑΙ εκεί, 1η μούρη στα πλάνα ξανά! Από Φιλαδέλφεια-Καραϊσκάκη σε 10 λεπτά, και δεν σου λέω να πας απλώς μέσα σε 10 αλλά να μπεις και στα αποδυτήρια, και να στηθείς και πίσω από τον προπονητή! Ανώτερη δύναμη ήταν αυτή η μορφή. Ακόμη δεν το έχω καταλάβει πως το έκανε. Και το ξανάκανε, λίγο καιρό μετά, είχε διακτινιστεί από τη Νέα Σμύρνη στο ΟΑΚΑ και ήταν παρών και σε συνέντευξη του Λίνεν και του Φερέρ, αν δεν κάνω λάθος. Απίθανος τύπος, πιθανότατα εξωγήϊνος. Αλλά δεν σκάω κιόλας να μάθω πως γινόταν το θαύμα διακτινισμού του Μητσάρα, γιατί -αν και εντυπωσιακότατο-δεν με αφορά. Εκεί που σκάω είναι με δύο νέα ερωτήματα που μου προέκυψαν αυτή τη βδομάδα και που με αφορούν:
Το ένα ερώτημα είναι, ποιός με κάρφωσε? Γιατί αυτή τη στήλη -να ξέρεις- την διαβάζουμε δύο άτομα: εγώ όταν την τσεκάρω για τυχόν ορθογραφικά λάθη, και εσύ. Εγώ όπως καταλαβαίνεις- να με καρφώσω θα ήταν λίγο “κουφό” . Άρα ποιος με “έδωσε” πως κουτσομπολεύω τη γειτονιά μου? Που χάθηκε ο Αμανατίδης? Που εξαφανίστηκε ο Χαρτομάντηλος? Γιατί οι Όρθιοι έχουν χαμηλώσει την τέντα και δεν βλέπω πια τι κάνουν τώρα? Και το κυριότερο, γιατί η ξανθούλα που μου έκανε στριπτήζ πριν 2 βδομάδες, τώρα -με το που βγαίνω έξω στη βεράντα- στα 10 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που θα κάτσω στο παρατηρητήριό μου έχει κατεβάσει ρολλά? Πρόσεξε! Δεν τα έχει κατεβασμένα, ανοιχτά τα έχει-και με βλέπει που κάθομαι και κατευθείαν σηκώνεται και κατεβάζει ρολλά! Και επιμένεις να μου λες πως δεν με έχεις δώσει? Φιλαράκο, κάποιος από τους δυό μας μένει Ρουφ και εγώ μια φορά πετάχτηκα εκεί για τη Στρατολογία, ούτε 1 ώρα δεν έκατσα. Γι’ αυτό ψάξου λίγο…αμαρτία είναι να καρφώνεις τη στήλη που σου χαρίζει γέλιο με τα καραγκιοζιλίκια της κάθε Κυριακή.
Το άλλο ερώτημα είναι, ως που φτάνει ο πάτος αυτών που παίζουν 1η φορά ιππόδρομο? ‘Εχει πυθμένα? Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου-και γω 1η φορά που έπαιξα έπιασα, αλλά εγώ έπιασα ένα διδυμάκι, Χιούκο-Λάϊ Σποτ, ένα 1000ρικάκι και πήρα 17.100 δραχμές. Σιγά τα λεφτά. Επιπλέον ασχολιόμουνα και ήξερα πάνω-κάτω τι θα παίξω, δεν ήμουν εντελώς άσχετος. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου επίτηδες έκανε 19.000 δραχμές παιχνίδι να πάω να το παίξω για πάρτη του, και μου έδωσε 2 δεκαχίλιαρα. Υπολόγισε πως το 1000ρικο που περίσσευε θα το έπαιζα, και είχε δίκιο. Υπολόγιζε πως το μήλο κάτω από τη μηλιά θα έπεφτε. Ο φιλαράκος όμως ενός συναδέλφου μου προχθές- ξεπατώθηκε να κερδίζει λεφτά στην ημέρα του Ντέρμπι, χωρίς να έχει ιδέα-και κυρίως ξεφτιλίζοντας εμένα: Με ρωτά λοιπόν τι βλέπω στο Ντέρμπι. Του λέω Κόραλ Τζεμ να παίξει. Είχα επιφυλάξεις, γιατί το άλογο έκανε κάτι παλαβά πράγματα στο Κριτήριο και φοβόμουν πως θα τα επαναλάβει-γιατί δείχνουν προβλήματα στο μυαλό του αλόγου-και αυτά δεν λύνονται εύκολα, αλλά ήθελα να πιστεύω πως θα γύριζε στις καλές μέρες. Ο “δικός σου” όμως, ο πρωτάρης, πήγε κι έπαιξε Γιουτοκιντουμή. Και δεν είναι μόνο αυτό. Αφού με ρωτά και του λέω Κόραλ Τζεμ, μετά και με γειώνει και παίζει Γιουτοκιντουμή, και στο τέλος μου κάνει και #αυλάντα, του στυλ “έλα ρε, σιγά μη σε άκουγα-έμαθα πως οι φίλοι σου όλοι σε φωνάζουν Σερ Πλασέ-κι αυτά που δίνεις είναι για να τα σβήνουμε! Σιγά μην έπαιζα Κόραλ Τζεμ! Έπαιξα Γιουτοκιντουμή με Δαναό γιατί είδα πως είχαν νικήσει αυτό το άλογο που μου έλεγες και επίσης μου είπαν πως είναι ο Μελισσανίδης ιδιοκτήτης, σιγά μην έχανε ο Τίγρης αυτή την κούρσα” ! Άκου το ρε το φασολάκι, που ‘βγαλε και γλώσσα στον μανάβη! Και συνεχίζει: “Έπαιξα και Πόρτο Λεόνε γιατί είμαι μέλος του Ολυμπιακού, και έπαιξα και Φυγόνικο γιατί μου άρεσε το όνομα” …και τελικά το παλληκάρι έπαιξε καμιά 90άρα ευρώ και γύρισε πίσω με κάπου 600 ευρώ. Και δεν ήξερε πόσα πόδια έχουν τα άλογα πριν πάει Μαρκόπουλο την Τετάρτη. Και αποκαλεί και “Τίγρη” τον Μελισσανίδη ενώ ο ίδιος δηλώνει Ολυμπιακός! Δηλαδή, είναι κάτι ώρες που κοιμούνται όοολοι εκεί πάνω-και γίνεται το έλα να δεις εδώ κάτω! Κατάλαβες? ο Βαγγελάκης ο πουθενάς, ο φλώρος ο άσχετος ο μυρωδιάς ο τραχανοπλαγιάς ο Γιαταμπαζολιάς να μας κάνει πλακίτσα ρε, και μεις που ξέρουμε περίπου 77.000 άλογα πότε κατουρούν-μέχρι και σε ποιά γωνιά κλάνουν, ό,τι παίζουμε να χάνουμε, ρε. Και κιθάρα να με βάλεις να παίξω, θα χάσω, τόσο κάρφωμα έχω τελευταία. Πολύ μάτι, ρε παιδάκι μου. Κακό μάτι με μελετάει ως φαίνεται. Και έχουν δίκιο που με αποκαλούν για πλάκα “Σερ Πλασέ” , όλοι οι Πίνακες τελευταία έχουν 50-60% δευτεροτρίτες επιλογές…γκανιάν όμως 10-15% μόνο…που θα πάει αυτό, δεν ξέρω. Είναι αυτό που λέει η σοφή παροιμία “παντού #ουνιά τριγύρω μου, στον #ούτσο μου κανένα” …όλα εκεί τριγύρω, μα για μύτη χάνουν, μα για τράχηλο, μα έρχεται ένας σατανάς απ’ έξω και τα χτυπάει στη γραμμή, κολλάνε στα κουτιά, διαγράφονται, παθαίνουν χωλότητες 20 μέτρα πριν το φίνις, και όλο γύρω-τριγύρω στο χορό του Πλασέ είμαι, και γκανιάν τίποτις. Που θα πάει όμως ρε συ ? Η τύχη -αυτό είναι το μόνο σίγουρο- αλλάζει . Θα το δεις, μετά την Πανσέληνο αύριο, περιμένω μεγάλη βελτίωση να έχω. Η Λούλα η φίλη μου εξάλλου με είδε στον καφέ της προχθές και μου πε κάτι καλό βλέπει για μένα. Η που θέλει να περάσω από κει μπας και της σφυρίξω κανα στραγάλι-που δεν το πιστεύω να πιστεύει πως μετά από σχεδόν 20 χρόνια θα ξανακάνω “κάτεργα” μαζί της– ή που μου λέει την αλήθεια κι από βδομάδα θα σκίσει ο Πίναξ.
