[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″ data_animation=”tada” data_animation_delay=”200″][cmsmasters_text]
Το τι γίνεται στον καινούργιο δρόμο που μετακόμισα- δε λέγεται. Βγαίνω το πρωΐ να πάρω καφέ στη γωνία. Όπως γυρίζω προς το σπίτι, βλέπω να παρκάρει πίσω από το αμάξι μου ένα πασίγνωστο αμάξι μικρών διαστάσεων, ονόματα δε λέμε-δε με πληρώνουν για διαφήμιση εξάλλου. Και βγαίνει από τ’ αμάξι το “Αμανάτι” , ο Γιώργαρος ο Αμανατίδης ρε. Φίλε είναι όπως όταν άφησε τη μπάλα. Βουνό. Μιλάμε σταμάτησε κάπου 2006? 2007? κάπου κει…και 10 χρόνια μετά, ούτε μάγουλα, ούτε πατσές στην κοιλιά, απαράλλακτος, Βράχος. Αν ήμουν Σερ Τάκης δηλαδή, κατευθείαν θα τον έπαιρνα πίσω στον Γαύρο. Έτσι όπως είναι τώρα, είναι Ρέτσος, Ντα Κόστα και Μποτία μαζί, φίλε. Τον καιρό που τράκαρε -με το ίδιο μοντέλο αμαξιού- ήταν ίσως ο πιο φορμαρισμένος μπακ στην Ευρώπη. Και θυμάμαι σαν τώρα που ήταν να πάει στην Λυών να παίξει. Που η Λυών τότες ήταν “κάτσε καλά” ,πολύ ζόρικη ομάδα. Τον πέτυχε η κακιά στιγμή όμως, άτυχος. Τέλος πάντων, ανεβαίνω στο σπίτι, να κάνω ένα ντουζάκι, να στεγνώσω στη βεράντα με τον καφεδάκο μου και να φύγω για τη δουλειά. Σε μια φάση όπως απολαμβάνω τον καφέ στη βεραντούα, πως παίρνει το μάτι μου κατά τύχη ένα αμάξι ίδιας μάρκας με του Αμανατίδη-αλλά άλλο χρώμα-και μια μοτοσυκλέτα “δρόμου” να κατηφορίζουν από μακριά-από το αντίθετο ρεύμα με πολύ μικρή ταχύτητα και “μαζί” , και σαν να λένε κάτι οι δύο οδηγοί. Κίνηση δεν έχει, έχουν απλώς 2-3 αμάξια πίσω τους, που τα εμποδίζουν να πάνε πιο γρήγορα, αλλά ως εκεί. Ούτε κόρνες, ούτε βαβούρα. Όπως πλησιάζουν προς τα μένα, αρχίζω να καταλαβαίνω πως οι δύο τύποι ρίχνουν μπινελίκια ο ένας στον άλλον. Κάποια στιγμή, 20 μέτρα από το φανάρι, σταματά ο οδηγός επιτόπου, και βγαίνει έξω. Ο μηχανόβιος κάνει άλλα 20 μέτρα με τη μηχανή, την αφήνει δίπλα στο φανάρι και τρέχει πίσω προς τον οδηγό. Ρίχνουν 2-3 ψιλές “βαράτε” και σαν να βγάζει κάτι ο μηχανόβιος από το παντελόνι. Βλέπω τον οδηγό να τρέχει και να πηγαίνει σφαίρα προς την καφετέρια (που πήρα τον καφέ) και ξωπίσω του ο μηχανόβιος να μπει κι αυτός στην καφετέρια! Αμάν λέω, θα ‘χουμε χοντρό σκηνικό εδώ, κάτσε να πιάσω τα κυάλια που έχω στο σαλόνι. Μέχρι να πάω και να γυρίσω πίσω, βλέπω την εξής εικόνα: 10-15 αμάξια να κορνάρουν, και τους δύο τύπους να βγαίνουν αγκαλιασμένοι από την καφετέρια και να τα λένε στη μέση της διασταύρωσης! Μόνο φιλί αποχαιρετιστήριο δεν έδωσαν! Και όλα μέλι-γάλα μετά. Κοίτα να δεις λέω, πάνω που λέγαμε για την καθημερινή Βία- νάτηνα πάλι μπροστά μας, ευτυχώς πάντως-για αλλού πήγαινε και τελικά σε αγκαλιές κατέληξε η φάση! “Έτσι πρέπει, χωρίς Βία” , “αγκαλιασμένοι να αντιμετωπίζουμε τη ζωή” μου λένε με μια φωνή τρία κορίτσια, η Νικόλ η Τες και η Μπελλίνα. Ο Ουμανισμός και η Αλληλεγγύη σας με τρελλαίνουν κορίτσια(άνω). Η απλόχερη ζεστή αγκαλιά η ανιδιοτελής στήριξη στο συνάνθρωπο και ένα στοργικό φιλί πάντα με συγκινούν! Και ‘γω λοιπόν, εντελώς ανθρωπιστικά- σας αποκαλύπτω ποιά είναι τα καλύτερα άλογα στο Κουπόνι Ιπποδρομιών Τετάρτης 17 Μαΐου 2017 σύμφωνα με τους Παρόχους και την Ippobet: Στην Γαλλία οι της Παρόχου τρέφουν μεγάλη εμπιστοσύνη στην 018 στο 6 POPPET’S PROMISE. Εγώ τέλος θα προτιμήσω στην 028 το 5 VOCIFEROUS MARINA.
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]
