[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″ data_animation=”tada” data_animation_delay=”200″][cmsmasters_text]
Μου έμεινε από τότε από τα πρωτοσέλιδα και τον έμαθα ως ΜπλιΟνα με “Ο” και ενώ είναι Χαράλαμπος ΜπλιΩνας το σωστό, εγώ ακόμη τον γράφω με Ο. Με Ο ή με Ω ωστόσο λίγη σημασία έχει. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλάβεις πως όταν ο Χάρος σε δείξει με το δάχτυλο του, δεν ξεφεύγεις με τίποτα. Τώρα από “Οπαδική Βία” ? Από τροχαίο? Από πέσιμο? Από χέσιμο? Λίγη σημασία έχει. Κάνε καταμέτρηση συμπτώσεων: Ο 29χρονος τότε Μπάμπης έχει προσληφθεί αρχές Οκτώβρη ως Μαθηματικός στη σχολή ΣΕΛΕΤΕ στο Μαρούσι. Τώρα με εργασία πια-και άρα εισόδημα, είναι έτοιμος να αρραβωνιαστεί την εκλεκτή της καρδιάς του, την Βέτα. Πάει για Σ/Κ 25-26 Οκτωβρίου 1986 στο χωριό του το Λουτρό Ελασσόνας για να ρυθμίσει λεπτομέρειες του αρραβώνα, να δει τους δικούς του και να γυρίσει βράδυ Κυριακής Αθήνα, γιατί ακολουθούσε 28η Οκτωβρίου και έπρεπε να ετοιμάσει τα παιδιά της σχολής για την παρέλαση. Την Κυριακή τρώει οικογενειακά στο πατρικό και καλούν ταξί να τον πάει Λάρισα για να πάρει από κει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με τη μάσα και τις χαιρετούρες όμως χασομερούν. Το ταξί φτάνει 13:06 στο ΚΤΕΛ. To πούλμαν έφυγε στη 1. Το ‘χασε. Εντωμεταξύ είναι Κυριακή, δηλαδή όλα άδεια, το επόμενο ΚΤΕΛ θα έφευγε στις 18:00 και δεν έχει τι να κάνει. Να ‘χε λίγο “ντράβαλο” ας πούμε στο ΚΤΕΛ, λίγο κόσμο, κανα γκομενάκι να χαζέψεις, θα περνούσε η ώρα. Αλλά, είπαμε: Κυριακή. Άδεια όλα. Του λέει ο ταξιτζής, “δε πα να δεις την Λάρισα? Παίζει ωραίο ματς με τον ΠΑΟΚ σήμερα” . Και ο Μπάμπης παίρνει μια εφημερίδα και αποφασίζει να πάει 1η φορά στη ζωή του στο γήπεδο. Κάθεται απέναντι από τους επίσημους, στην Θ10 αν δεν απατώμαι, η οποία Θ10 είναι δίπλα στην “Θ1” δηλαδή στην θύρα των φανατικών Λαρισσαίων και κάθεται ακριβώς δίπλα στο κιγκλίδωμα που χώριζε τις 1-10, και ανοίγει να διαβάσει την εφημερίδα του. Οι φιλοξενούμενοι οπαδοί εκείνα τα παλαιότερα χρόνια τοποθετούνταν στην ακριβώς απέναντι κούρμπα, στις θύρες “6-7” , αν θυμάμαι καλά. Κάποια στιγμή κατά τις 14:15, κι ενώ θέλει 3 τέταρτα να αρχίσει το ματς, ξεκινούν φωτοβολίδες τα Παόκια με στόχο προς την “1” . Πάει και καρφώνεται μια απ’ αυτές από απόσταση 120 -και πλέον- μέτρων στο λαρύγγι του Μπάμπη μετά από θεότρελλη σπόντα με το κιγκλίδωμα. Σαν τώρα θυμάμαι στην τηλεόραση την “διαδρομή” που ακολούθησε η ρουφιάνα, έφυγε από την “6-7”, έσβησε στον αέρα περίπου στο ύψος της σέντρας, παίρνει απότομα κατηφορική τροχιά και σκάει με φόρα στο κάγκελο που χώριζε την 1 από την 10. Κόβεται σε 2 κομμάτια, και το απάνω-το πιο πυρωμένο κομμάτι ξαναρπάζει φλόγα και φεύγει με νέα ταχύτητα αλλά όπισθεν τώρα, προς το λαρύγγι του Μπάμπη. Ο οποίος καθώς διάβαζε εφημερίδα, δεν πολυπαρατηρούσε τι γινόταν, και καθώς σε εκείνο ειδικά το σημείο ήταν άδεια η Θύρα, δεν τον σκούντηξε κανείς διπλανός και δεν πήρε πρέφα τίποτα. Δεν υπήρχε ασθενοφόρο! Και λέγεται πως το 1 και μοναδικό περιπολικό που υπήρχε δεν τον μάζεψε γιατί έπρεπε να υπάρχει περιπολικό στο γήπεδο αν τύχει κάτι έκτακτο! Δηλαδή αυτό που είχε τύχει ήδη δεν ήταν έκτακτο περιστατικό? Βάζουν μια διαφημιστική πινακίδα του γηπέδου σαν φορείο, με τα πολλά φέρνουν κι ένα αγροτικό για να μπει η πινακίδα-φορείο στην καρότσα και να τον πάει τον Μπαμπίνο στο νοσοκομείο, αλλά ο φουκαράς έχει “χαιρετίσει” ήδη στο δρόμο. Ο ένας από αυτούς που μεταφέρουν το φορείο, ήταν θεατής-γιατρός και έσπευσε στο σημείο εξαρχής και πίεζε στον λαιμό να ανακόψει το αίμα που ανέβλυζε. Ο γιατρός αυτός αργότερα ερωτήθη κι εξέφρασε την άποψη πως αν υπήρχε ασθενοφόρο με γιατρό επιτόπου, το παλληκάρι είχε πάρα πολλές πιθανότητες να σωζόταν. Πολύ μπλεγμένη ιστορία το ποιός πέταξε την φωτοβολίδα και ποιός τελικά καταδικάσθηκε. Δεν έχει τόσο σημασία ποιός ήταν τελικά ο δράστης-ακούγεται στην “Πιάτσα” πως ο αληθινός δράστης πέθανε από πρέζα κάπου στο 1999, 13 χρόνια μετά το συμβάν. Εξάλλου όπως είχε πει και ένας εκ των αδερφών του θύματος -ο Θωμάς- “τι σημασία έχει να τον βρίσω ή να τον τιμωρήσω τον ένοχο πια? σάμπως θα γυρίσει πίσω ο Μπάμπης? ” . Δίκιο έχει. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε το τι διαδικασία ακολουθήθηκε για την σύλληψη του “δράστη” και για το πως λειτουργούσε και το πως λειτουργεί ακόμη η Αστυνομία. Όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού. Ήταν η σωστή διαδικασία σύλληψης-προανάκρισης-απόδοσης κατηγορίας? Καλά, ας αφήσουμε την κουβέντα του τι διαδικασία ακολουθείται ως προς τον έλεγχο των οπαδών στις εισόδους των γηπέδων από τότε μέχρι και σήμερα. Εκεί η μαλακία και η ανευθυνότητα τερματίζουν το κοντέρ. Η σαπίλα υπάρχει παντού στα στρώματα της Κοινωνίας άρα και στα όργανα της τάξης, και ξαναλέω-όχι μόνο στην Ελλάδα. Με το να βρίζεις και να καυτηριάζεις όμως τα 17χρονα τσογλανάκια που κάνουν τις παπαριές στο γήπεδο, είναι σα να διαμαρτύρεσαι οτι σου βρωμάει το τελευταίο λέπι της ουράς ενός γιγάντιου κήτους το οποίο βρωμοκοπά πατόκορφα. Αυτό κάνεις. Και αυτό λέγεται Υποκρισία, αγαπητέ μου ψυχαναλυτή. Γιατί ο σοφός Λαός λέει “το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει” και εσύ πας κι ασχολείσαι με την ουρά διαρκώς. Η Άσλεϋ συμφωνεί μαζί μου: “Nαι, το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει” μου είπε. Την πιστεύω πως με πιστεύει, γιατί δουλέυει στα ψαροκάϊκα (άνω) και πρέπει να ξέρει από ψάρι. Τα ψαροκάϊκα όμως δεν της εξασφαλίζουν το επιθυμητό εισόδημα, και θέλει και κανα άλογο για το Κουπόνι Ιπποδρομιών Κυριακής 14 05 2017. Άσλεϋ, κοίτα: Στην 011 το 2 FOREST PRINCE και στην 014 το 11 FLICHITY BY FARR είναι οι εκλεκτοί των Νοτιοαφρικανών. Οι δε Γάλλοι έχουν στην 033 την 4 BANDARIVA. Εγώ τέλος θα έχω για τοπ επιλογή μου στην 030 το 1 AARED.
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]
