Όπως έχεις ήδη συνηθίσει σαν σταθερός αναγνώστης της στήλης, βράδυ πριν από ελληνικές ή βράδυ Παρασκευής σπανίως με διαβάζεις γιατί έχω ρεπό. Έτσι και χθες, είχα ρεπό και είπα το πρωΐ να πεταχτώ μέχρι Κόρινθο να αφήσω ένα λουλουδάκι στη μάνα μου. Έβλεπα τον δρόμο άδειο και σκεφτόμουν τι γινόταν τη δεκαετία του 80 και του 90 κάθε Σάββατο του Λαζάρου: Πανικός, υπερφορτωμένα αμάξια, κάτι Μιραφιόρι, κάτι Ασκόνα, κάτι Άξεντ, κάτι Σάννυ, κάτι Αμαζόνες, όλα τα μοντέλα-σκυλιά που μεσουράνησαν πριν 30 χρόνια-κουβαλώντας αγόγγυστα χιλιάδες οικογένειες-με παππούδες και γιαγιάδες στο πίσω κάθισμα για να αναλάβουν τις διακοπές των τέκνων από Σάββατο του Λαζάρου μέχρι Κυριακή του Θωμά. Μιλάμε-μόνο όσοι το έχουν ζήσει θα με καταλάβουν σε αυτό-: δεν τολμούσες να κλάσεις μέσα στο αμάξι, όχι για λόγους ασφυξίας αλλά γιατί και η παραμικρή κλανιά μπορούσε να γκρεμίσει την πίσω ανάρτηση. 5-6 άτομα, 5-6 βαλίτσες στο πορτ μπαγκάζ κι άλλες 3-4 στην οροφή δεμένες με “χταπόδι” και άγιος ο Θεός. Καρμανιόλες δύο τόνων φίλε, με αναρτήσεις γονατισμένες στο φτερό, άκουγες δηλαδή τη ρόδα να βρίσκει στο φτερό. Στην Ελευσίνα όταν έφτανες στα διόδια, είχε 10-15 γκισέ ανοιχτά και το καθένα είχε από 25-30 αμάξια ουρά. Και άλλοι τόσοι “έξυπνοι” ήταν έτοιμοι να χωθούν από δεξιά να πάνε από Παλιά Εθνική για να γλιτώσουν και τα διόδια. Τα *ρχίδια σου γλίτωνες, θα έπηζες πίσω από μια νταλίκα στα στροφιλίκια της Κινέττας και κάτι θα σε έβρισκε, μα χέσιμο το παιδί, κατούρημα ο παππούς, εμετό το άλλο παιδί…περιπέτεια ολόκληρη ήταν το Σάββατο του Λαζάρου. Και καλά εμείς, μέχρι Κόρινθο πηγαίναμε. Φανταζόμουν κάτι άλλους που θα συνέχιζαν μέχρι Καλαμαί, ή σε τίποτα φέρρυ μποτ για Αγρίνια και τους λυπόμουνα περισσότερο απο εμάς. Ξέφυγα από το θέμα, όμως, θα το συνεχίσω τις επόμενες ημέρες αυτό με τας διακοπάς του Πάσχα. Το θέμα είναι πως η Αλεξία (άνωθεν) μου ζήτησε τα καλύτερα της ημέρας, Αυτά είναι λοιπόν κατά τους ειδικούς αναλυτές των Παρόχων εταιριών: Στην 014 το #4- MIESQUE’S SECRET (Μιέσκ’ς Σήκρετ). Στην 021 επίσης το #4- ULTRΑ (Ούλτρα). Και στην 027 το #9- DEESSE DU CITRUS (Ντεές Ντυ Σίτρους). Εγώ πάλι είμαι δοσμένος ψυχή και σώμα στην 029 στο #2-GHINIA (Γκίνια). Με τέτοιο όνομα, δεν γίνεται να μην είσαι μαζί της! Στην ίδια κούρσα θεωρώ ντεφορμέ αλλά ανώτερο άλογο το #9-BERRAHRI (Μπεραχρί) και θα κυνηγήσω εκεί το Σουΐνγκερ 2Χ9.
