[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″ data_animation=”tada” data_animation_delay=”200″][cmsmasters_text]
Ήθελα να σου κάνω ένα Τεστ Νοημοσύνης σήμερα, να δω αν είσαι άξιος να διαβάζεις Ippobet.gr αλλά θα το αφήσω για άλλη μέρα, καθώς είχα από χθες κατά νου να γράψω για μια ιστορία αστεία από Τελικό Τσάμπιονς Ληγκ. Είναι τελικός Μίλαν-Λίβερπουλ, το “3-3” . Έχω καλέσει κάτι φίλους να το δούμε στη βεράντα. Ζούσα με τους γονείς μου τότε. Μια μέρα πριν έχω κοντραριστεί με τον πατέρα μου γιατί ενώ του είχα πει να φέρει κόκα κόλα αυτός έφερε πορτοκαλάδα, ή κάτι τέτοιο, δεν θυμάμαι καλά την αφορμή. Με αυτή την αφορμή όμως, θυμάμαι πολύ καλά πως ο γέρος μου πήρε ανάποδες: πάει στην κάβα και παραγγέλνει 6 καφάσια 16άρια, δηλαδή το καθένα είχε από 16Χ500ml μπουκαλάκια! Σχεδόν 100 μισόλιτρα μπουκαλάκια δηλαδή! Τα έφερε ο “κάβας” με φορτηγάκι, σαν να έκανε μετακόμιση έμοιαζε. Είχαμε ένα καινούργιο ψυγείο νορμάλ διαστάσεων στην κουζίνα αλλά είχαμε και ένα τεράστιο παλιό ψυγείο στη βεράντα, το οποίο ήταν “τρελλό” -υπερέψυχε- και λόγω παλιάς τεχνολογίας δεν υπήρχε αντιπροσωπεία ή τεχνικός που να μπορεί να το διορθώσει και στο οποίο βάζαμε τα εβδομαδιαία ψώνια, λαχανικά, φρούτα, κρέατα κλπ. Σου μιλάω για ψυγείο-γίγας τώρα. Και φουρκισμένος ο “Κίκκυ” (έτσι τον φώναζα τα τελευταία χρόνια) που λες αρπάζει και τακτοποιεί τα 100 μπουκάλια μέσα στο ψυγείο το παλιό. “Ικανοποιημένος τώρα?” μου λέει με οργισμένο ύφος. Τι να πω εγώ…κιχ να έκανα, θα μου έκοβε όλες τις παροχές, το βούλωσα. Την άλλη μέρα έρχονται οι φίλοι μου να δούμε την μπάλλα. Παραγγέλνουμε ό,τι παραγγέλνουμε, έρχονται τα φαγητά, είμαστε 10′ πριν τη σέντρα ώσπου πετάγεται ένας από την παρέα και λέει “ωχ ρε μαλ*κες-αναψυκτικά και μπύρες ξεχάσαμε να πούμε να φέρουν, κάτσε να πεταχτώ να πάρω” …τον κοιτάω… του λέω “πάνε άνοιξε το ψυγείο λίγο να δεις, έχει τίποτα?” … και πάει το παλληκάρι ανοίγει την πόρτα, αφήνει μια κραυγή σαν να είδε καρχαρία ή κροκόδειλο και μετά μένει άφωνος! Δεν είχα κινητό εκείνη την εποχή για να τραβήξω με κάμερα την αντίδραση του προσώπου του αλλά θέλω να με πιστέψεις : δεν έχεις ξαναδεί τέτοια φάτσα! Έβλεπε με ανοιχτό στόμα ένα κατακόκκινο ψυγείο, όπου και να πήγαινε το μάτι έβλεπες κόκκινο καπάκι! Η φωτογραφία του προσώπου του-εκείνη τη στιγμή-θα πούλαγε σε όποιο περιοδικό και να την έδινα! Και βασικά-όλοι έχουν πάθει την πλάκα τους, αλλά ειδικά αυτός επειδή άνοιξε την πόρτα έφαγε το σοκ απότομα και έκανε 5 λεπτά να μιλήσει. Φίλε -όπως στο λέω- σε όλο το 1ο ημίχρονο είχε το χέρι στο κούτελο -πως το βάζουμε όταν έχουμε πονοκέφαλο? έτσι- και αντί να βλέπει μπάλλα μονολογούσε “μαλ*κα, τι ήταν αυτό που είδα? είστε τρελλοί όλοι σ’αυτό το σπίτι?” . Αξέχαστη στιγμή. Κάπως έτσι σαν τον Γιώργο που έπιανε το κεφάλι του ζαλισμένος, έπιασα και γω το δικό μου κεφάλι (το απάνω ή το κάτω-δεν θυμάμαι/δεν έχει σημασία) όταν είδα την Σάρα να μου ζητά τα καλύτερα της ημέρας για το Κουπόνι Ιπποδρομιών της Πέμπτης 27 04 2017. Άκου Σάρα: Στην 019 το 2 STATE STAR είναι ο αγαπητός των Νοτιοαφρικανών. Oι Γάλλοι πάλι συμπαθούν πολύ στην 028 το 2 ALCYONE-κάτι που που μου προκαλεί εντύπωση μεγάλη-γιατί είναι πολυπληθής όμιλος χάντικαπ 14 αλόγων και δεν δίνεις έτσι έυκολα “άχαστο” άλογο σε τέτοιες κούρσες…ξέρουν κάτι οι Γάλλοι? Ίδωμεν. Εγώ τέλος στην 033 πάω με τον 1 Kadrizzi ο οποίος είναι μεν μέτριος εδώ και 2 μήνες αλλά είναι και ανώτερος στον όμιλο αυτό (ή όπως λέμε στην αργκό “τρέχει με κατσίκια”). Ο Πίναξ στην ώρα του, θα αναρτηθεί 01.00. Σήμερα παραλίγο να δώσω “σόου” στο Κένιλγουορθ-έπιασα 5/8 γκανιάν (στην αρχή είχα 4/4), φορμάρομαι και πάλι.
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]
