[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″ data_animation=”tada” data_animation_delay=”200″][cmsmasters_text]
Είναι Ιούνιος του 1930. Καράβι μεταφέρει την ομάδα και λίγους οπαδούς του Παναθηναϊκού από Θεσσαλονίκη στον Πειραιά. Ο Παναθηναϊκός έχει συντρίψει τον Άρη με 1-4 (είναι αυτό που λέει το αρχαίο σύνθημα των Ζέλων “εβάλαμε 8 στον Ολυμπιακό-κι άλλα τε-κι άλλα τέσσερα στον Άρη, γεια σου Ά-γειά σου Άγγελε Μεσσάρη) και επιστρέφει Αθήνα ακτοπλοϊκώς αλλά το κυριότερο είναι πως-όπως υμνεί το άσμα-μια βδομάδα νωρίτερα είχε συντρίψει τον Ολυμπιακό με 8-2 στη Λεωφόρο και αυτό οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν θέλουν να το αφήσουν “ατιμώρητο” . Στήνουν οι γαύροι λοιπόν στους ζέλες την 1η ενέδρα στο λιμάνι και ταυτόχρονα συντελείται το 1ο περιστατικό οπαδικής βίας στην Ελλάδα. Όπως πάντα όμως, σε ότι γίνεται στον Κόσμο, εμείς η Ελλαδάρα ακολουθάμε με 30-40 χρόνια διαφορά. Στην Αγγλία ήδη από το 1314(!) έχει εντοπισθεί από τους Άρχοντες η ευκολία με την οποία η Μάζα κάνει σύνδεση Ποδοσφαίρου-με Βία και λαμβάνονται τα πρώτα μέτρα καθώς οι συναθροίσεις μαζών μπορούσαν να αποτελέσουν αφορμή για εξεγέρσεις κατά των Αρχόντων! To 1885 πέφτει το 1ο σοβαρό ξύλο σε αγώνα Πρέστον Νορθ Εντ-Άστον Βίλλα. Για 30 χρόνια (μεταξύ 1880-1910) η Πρέστον είναι φόβος και τρόμος τόσο στο γήπεδο μέσα σαν ομάδα (ομαδάρα), όσο και από πλευράς οπαδών, και το 1906 είναι χαρακτηριστική η σύλληψη 70χρονης(!!!) που ανήκε σε ομάδα βανδαλιστών της Πρέστον, που πίνανε τα άντερά τους και σπάγανε τις παμπ μετά! Αλλά ας γυρίσουμε σε εμάς: Λέμε συχνά “από καθαρή τύχη δεν άνοιξαν κεφάλια” η “ο Θεός έβαλε το χέρι του και δεν θρηνήσαμε νεκρούς” …μη μου πεις πως δεν έχεις ακούσει αυτές τις μπανανόφλουδες ποτέ! Κάπου θα το ‘χεις ακούσει! Δηλαδή ΤΟΣΗ ΤΥΧΗ ρε παιδί μου! Πολύ κωλόφαρδοι πρέπει να είμαστε σαν λαός ως φαίνεται! Ειρωνικά το λέω, αν δεν κατάλαβες! Σοβαρά όμως τώρα: Μήπως όμως η τύχη όχι απλώς δεν έχει βοηθήσει αλλά έχει παίξει πιότερο ΑΡΝΗΤΙΚΟ ρόλο παρά θετικό? Ξέρεις πως έχουν προκύψει οι 2 πρώτοι Έλληνες θύματα “οπαδικής Βίας” ? Ξέρεις οτι οι 2 αυτοί φουκαράδες δεν ήξεραν αν η μπάλα ήταν τετράγωνη η σφαιρική? Στις 4 Σεπτεμβρίου 1983 παίζει Παναθηναϊκός-Άρης. Ο Παναθηναϊκός νικά στην πρεμιέρα με 5-1 με 2 γκολ του Γαλάκου και ο Άρης απλώς βάζει στο 80’ το τελευταίο γκολ-της τιμής-με τον Κούη (που ήταν αρχι-Παιχτούρα, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος σήμερα) . Το βραδάκι εκείνης της Κυριακής ο Αριστείδης Δημητριάδης (που κατά διαβολική σύμπτωση τον φώναζαν “Άρη” ) είναι ένας νεαρός που ασχολείται με την Ποδηλασία πολύ, και ξέρει απλώς τα βασικά περί ποδοσφαίρου, πως πχ ο ΠΑΟΚ φορά ασπρόμαυρα κι ο Άρης κιτρινόμαυρα, ας πούμε. Λέγεται (δεν το γνωρίζω) πως συμπαθούσε τον ΠΑΟΚ αλλά ως εκεί, καμιά ένδειξη φανατίλας και όπως λένε δεν είχε πάει και γήπεδο ποτέ! Περνάει το βραδάκι της Κυριακής αυτής έξω από ένα ουφάδικο με μπλιμπλίκια στην οδό Παπαναστασίου. Η Παπαναστασίου είναι ο δρόμος πίσω από τη Θύρα 2 του Χαριλάου, το ουφάδικο όπως καταλαβαίνεις είναι στέκι Αρειανών που τα ‘χουν βάψει μαύρα μετά την 5άρα. Ο Δημητριάδης -τον βάζει ο Διάολος να ρωτήσει πόσο ήρθε ο Άρης- και πράγματι μπαίνει στο ουφάδικο και ρωτά πόσο ήρθε ο Άρης. Όταν του λένε το σκορ, για κακή του τύχη διαλέγει να κάνει ένα ειρωνικό (?) σχόλιο, του στυλ “πω πω τι έπαθε ο Άρης!” . Ένα απλό μαλακισμένο πείραγμα-που θα έκανε ο καθένας μας στον φίλο μας, η στον συνάδελφο μας στη δουλειά. Αυτός όμως το κάνει σε “λάθος” μέρος με “λάθος” άτομα, που πιθανόν να ήταν και “χαλασμένα” από καμιά ντρόγκα. Τον ξεκινούν δύο ευέξαπτα αδέρφια κάτι αρβυλιές στο κεφάλι, τον ξαπλώνουν στο πεζοδρόμιο και συνεχίζουν. Μπαίνει κι ένας τρίτος στη μέση να “βοηθήσει” τα αδέρφια στο έργο τους και μια “κρίσιμη” αρβυλιά χτυπά το κεφάλι του Αριστείδη -όπως είναι ξαπλωμένος-στο ρύθρο του πεζοδρόμιου. Με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις μεταφέρεται διασωληνωμένος στο ΑΧΕΠΑ αλλά δεν βγάζει την νύχτα. Όπως θα διαπιστώνεις όμως, μάλλον απέχει σαν στόρυ αρκετά από το “θάνατος στα γήπεδα από χούλιγκανς”. Θα μπορούσε πχ να είναι κι ένας θάνατος επειδή στραβολοίταξε την γκόμενα του ενός από τα αδέρφια, πχ. Ο 2ος νεκρός, ο Χαράλαμπος Μπλιόνας, είναι ό,τι πιο τραγικό έχω ζήσει και διαβάσει σαν ιστορία. Είναι μια ιστορία μόνος του και θα τα πούμε για αυτόν την Κυριακή. Γιατί είναι τέτοιο το κύμα των συμπτώσεων στην περίπτωση του, που μοιάζει σαν ο Χάρος να έδειξε με το δάχτυλο “Αυτόν θα πάρω σήμερα” . Αυτό που θέλω να καταλήξω δηλαδή είναι το εξής: Από το 1930 που έγιναν τα πρώτα επεισόδια στην Ελλάδα, μέχρι το 1983 του Δημητριάδη και το 1986 που σκοτώνεται ο Μπλιόνας είναι 53-56 χρόνια. Και τελικά, φτάνουμε στο 2014-για να έχουμε τον 1ο και μοναδικό ως τώρα νεκρό από ΒΙΑ ηθελημένη και εξ επαφής ΕΝΤΟΣ γηπέδου. Στο ματς Ηρόδοτου-Εθνικού με τον θάνατο του Κώστα Κατσούλη, πάλι από κλωτσοπατινάδα στο κεφάλι (όπως ο Δημητριάδης). Δηλαδή σε 87 χρόνια (από το 1930), μέσα σε γήπεδο, έχουμε μόλις ΔΥΟ νεκρούς (Μπλιόνα/Κατσούλη), με τον ένα (Μπλιόνα) από καρασούπερ-σπόντα. Αυτή είναι λοιπόν η περίφημη Μάστιγα της Βίας? 52 Κυριακές το χρόνο, επί 87 χρόνια, με 100+ ματς κάθε Κυριακή -χέσε τις Τρίτες και τις Τετάρτες που επίσης παίζουν ματς-σε όλες τις κατηγορίες με λιγότερους από 10 νεκρούς και λιγότερο από 20 παράλυτους/ανάπηρους/ακρωτηριασμένους, εκ των οποίων-επί της ουσίας μόλις 1 (ΕΝΑΣ) από ξύλο σε σύρραξη οπαδών μέσα σε γήπεδο? Τρομερή μάστιγα! Και επαναλαμβάνω για 1.000.000η φορά ΔΕΝ είμαι φίλος της Βίας, ΟΥΤΕ τους υπερασπίζομαι τους χούλιγκανς, αλλά δε σας βλέπω κουφάλες…που είσαστε, που “κόβεστε” όλοι εσείς οι “κατά της μάστιγας της γηπεδικής βίας” όταν πχ έχουμε τα καραγκιοζιλίκια με τα βεγγαλικά κάθε Πάσχα? Εκεί γιατί δεν κάνουμε πάνελ με τον κύριο Μαστακουνά και την κυρία Τσιμπούκογλου να αναλύσουμε το πως θα πατάξουμε την μάστιγα? Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Αλέξανδρου Καλαφάτη που διάβασα πρόσφατα, από το 2000 κι έπειτα έχουμε 11 νεκρούς και 58 ακρωτηριασμένους από περιστατικά με Πασχαλινά βεγγαλικά. Σε 17 χρόνια ΜΟΝΟ. Δεν προσμετρώνται περιστατικά από το 1930, και να σου πω-και καλύτερα που δεν τα μέτρησε ο Καλαφάτης, γιατί θα χαθεί ο λογαριασμός αν προσμετρηθούν όλοι οι υπόλοιποι από βεγγαλικά την Ανάσταση. Εκεί δηλαδή δεν είναι Βία? Εδώ παράγουμε μέχρι και Τουρισμό με την Βία, ρε σεις: Πάνε στη Χίο χιλιάδες τουρίστες κάθε Πάσχα να δούνε τους χαχόλους που παίζουν Ρουκετοπόλεμο, εκεί είναι καλά ρε Υποκριτές? Η Υποκρισία σας είναι η μεγαλύτερη Βία, Άρχοντες, και ο Λαός δεκάδες χρόνια την δέχεται αδιαμαρτύρητα σε δεκάδες μικρά ή μεγάλα ζητήματα που του τάζετε και μετά τον κοροϊδεύετε τον αδικείτε και τον βιάζετε. Διαλέγει μέχρι στιγμής την Αποχή και την Παραίτηση σαν κύρια μορφή αντίδρασης Του-άντε και κανα ξυλίκι σε αερογέφυρες και είστε τυχεροί που λειτουργεί ακόμη έτσι η Μάζα. Και να μην έρθει ΠΟΤΕ η μέρα αυτού του “αναρχοακαταλαβίστικου” γκράφιτυ που συναντάς στους τοίχους, που λέει “Βία ενάντια στην Βία”. Γιατί πολύ την κουνάτε την σαμπάνια της εξουσίας και της υποκρισίας εδώ και δεκάδες χρόνια Φαρισαίοι, κι ακόμη ο π*ύστης ο φελός βαστάει, αλλά είναι κανόνας: άμα την παίζεις (την σαμπάνια) πολύ, κάποια στιγμή -αργά η γρήγορα-ο φελός θα παραδοθεί στις διαθέσεις του ανθρακικού. Και τότε θα παρακαλάς να είναι απλώς “180 αλήτες που παίζουν σφαλιάρες μεταξύ τους πάνω σε μια αερογέφυρα” . “Καμία Βία” , πάντως μου διεμήνυσε η Ρέητσελ (άνω) που ζήτησε ποιά είναι τα καλύτερα άλογα της Ημέρας για το Κουπόνι Ιπποδρομιών του Σαββάτου 13 Μαΐου 2017 αλλά της απάντησα πως δυστυχώς στις αλλοδαπές κούρσες του Σαββάτου οι Πάροχοι δεν έχουν εστιάσει σε κάτι ιδιαίτερο. Εγώ πάντως θα εμπιστευτώ στο φινάλε του Κουπονιού-στην 027 το 12 ΜΑΤΗΙΧ.
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]
