Τι μπορεί να θέλει ένας τύπος που πίνει ανθρακούχο νερό μέσα σε ένα μπαρ της Αγγλίας και μάλιστα αυτός ο τύπος είναι και Ιρλανδός; Αυτό αναρωτήθηκα δεκαεπτά χρόνια πίσω, όταν τον πέτυχα σε ένα απ’ αυτά.
Και, διάβολε, δεν ήταν τυχαίος. Ήταν ένας τζόκεϊ που στο διάστημα της καριέρας του θα “έγραφε” εννέα φορές τσάμπιον στα βρετανικά νησιά.
Ένας Ιρλανδός που ίππευσε κάποια από τα πιο δυνατά καθαρόαιμα στην Μεγάλη Βρετανία και σημείωσε νίκες, σημαντικές νίκες, και στην Γαλλία, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνεργάστηκε επιπρόσθετα και με προπονητές θρύλους.
Ένας τζόκεϊ που όταν το 2018 διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο στο πάγκρεας δεν ήθελε ούτε κατά διάνοια να σταματήσει να ιππεύει.
Αναγκάστηκε να το κάνει ένα χρόνο αργότερα αφού η υγεία του επιβαρύνθηκε. Ήταν δυνατός, πολύ δυνατός χαρακτήρας. Ένας αισιόδοξος άνθρωπος.
Έλεγα ότι είναι σαν τον ίππο που τον έχω δει να νικάει. Τον Refuse To Bend. Ότι δεν θα λύγιζε ποτέ. Τελικά δεν τα κατάφερε. Πριν από λίγο “έφυγε” μόλις στα 43 χρόνια του.
Κυρίες και κύριοι ο σπουδαίος Pat Smullen δεν είναι πια εδώ.
